Van twee Joodsche vragertjes

55

vond de koning haar zóó aardig, dat hij haar koningin wou maken."

״Heerlijk!” riep Jaap.

״Maar Mordechai zei, dat ze maar niet moest vertellen, dat ze Joodsch was. En toen werd ze koningin.

En een poosje later was er iemand, die heette Haman. — O nee, eerst heb ik wat vergeten. Toen waren er twee menschen, die spraken stilletjes af, dat ze den koning dood zouden maken. En dat hoorde Mordechai bij ongeluk. En toen heeft hij het aan den koning gezegd, — dat was geen klikken, want als hij het niet gezegd had, was de koning doodgemaakt, — en daardoor werd de koning gelukkig niet doodgemaakt. En die geschie-denis werd opgeschreven in een boek, dat ze het niet zouden vergeten.

En een poosje later was er iemand, die heette Haman. Dat was een slechte man. Hij was erg trotsch. En hij hield niets van de Joden. Maar de koning vond hem knap, en daarom werd hij de hoogste van het land, behalve de koning natuurlijk.

En alle menschen, die Haman op zijn paard voorbij zagen rijden, maakten een diepe buiging