Tante Griet

HOOFDSTUK I.

Moeder, met een opgewonden kleurtje op haar wangen, riep in Greets oor:

„Word wakker! Je bent tante geworden!”

„Ng,” zei Greet en verbeeldde zich, dat ze haar oogen opendeed, maar in werkelijkheid bewogen alleen haar wimpers.

„Word toch wakker!” smeekte moeder bijna. Greets warrige, donkere kop draaide een kwartslag om in het kussen en een klein beetje oogen kwam te zien van onder de oogleden.

„Wat?” kreunde ze onwelluidend.

„Je bent tante geworden,” zei moeder nadrukkelijk, vlak bij Greets oor.

Ze zat ineens rechtop in bed, heelemaal verdwaasd.

„Hè? Wat?”

„Je bent tante geworden,” herhaalde moeder geduldig.

„Tante? Hoe weet u dat?”

„Bernard heeft opgebeld en...”

Nu stond Greet naast haar bed, een stuk grooter dan moeder.

„Neeee!” riep ze, „is ’t echt? Heeft Wies... neeee! Een meisje?”

„Nee,” zei moeder en ze kneep haar beide han