0 0
H „Ik zal er eens over nadenken, lief koninginnetje” zei het 0
0 heel oude tantetje. „Als ik raad weet, hoor je het wel van me.” 0
0 Een paar weken later, — wie kwam daar de trappen van 0
0 het paleis opstrompelen? Warempel het oude tantetje. 0
0 „Ik weet wat!” knikte ze al van ver. En toen ze wat op adem 0
0 gekomen was van het trappen-klimmen, fluisterde ze: 0
0 „Ik toover, dat je een prinsesje krijgt. En dat prinsesje mag 0
0 je niet aan je boozen koning laten zien, vóór ze lachen kan. 0
0 Dan zul je eens wat zien!” 0
0 Wat was de koningin blij! Niet alleen dat de booze koning 0
0 een goede koning zou worden, maar ze zou een prinsesje krijgen 0
0 ook nog! 0
0 . En ja hoor: een poos later kreeg ze een prinsesje. De koningin 0
0 blij, de menschen van het land blij ... 0
0 En de koning ? 0
Die wist niet, wat blij-zijn was. En hoe kon hij ook blij 0
0 zijn met een prinsesje, dat hij niet eens mocht zien! Want het 0
0 oude tantetje was bij hem gekomen, en had hem heel geheim- 0
0 zinnig gezegd, dat hij het prinsesje niet mocht zien, vóór zij 0
0 het goed vond. En vreemd, de booze koning durfde niet te 0
0 doen wat het oude tantetje verbood. 0
De koningin keek telkens in het rose wiegje, of prinsesje al 0
0 lachte. Telkens weer. 0
0 En toen het vier weken oud was, en de koningin voor de 0
0 duizendste maal in het wiegje keek, wat zag ze toen?
0 Een lachend, lachend gezichtje, blije oogjes en een wijd 0
0 open mondje! 0
0 Ze wist niet hoe hard ze wel naar den boozen koning toe 0
0 moest hollen. 0
„Koning! Lieve koning! Nu mag je het prinsesje zien!” riep ze. 0
0 De koning liep met haar mee, naar de zaal, waar het rose 0
0 wiegje stond. 0
0 „Zachtjes,” zei de koningin, met de vinger voor de lippen, 0
0 en op de teenen liepen ze naar *t wiegje toe. 0
0 Toen gebeurde het wonder, dat natuurlijk door het oude 0
0 tantetje getooverd was: 0
lm 46 BIïIEIBlilIilEISIïiaiïIIsIIsISIïIIïIBMSEISISSSDsIEIial