0 . . 0 0 ketting van diamanten om haar hals, waarvan iedere diamant 0
0 zoo groot was als een stuiter. 0
De hofdame nam haar bij een hand, en toen ging het door 0
0 lange, breede en hooge gangen, over trappen met zulke diepe 0
0 treden, dat je op elke tree met gemak een leunstoel neer kon 0
0 zetten, naar een zaal, waar in het midden een prachtig, gouden 0
0 ledikant stond. Er waren gordijnen om heen van het fijnste kant. 0
0 En in het midden boven de gordijnen was een gouden kroon. 0
0 De donzen dekens van roze satijn waren zoo licht of ze van 0
0 schuim gemaakt waren. De lakens en de kussensloopen waren 0
0 van de fijnste witte zij. 0
Het leek Greetje wel heerlijk om in zoo'n bed te slapen. En 0
0 ze liet zich door de heele rij van hofdames, die haar in de slaap-
0 kamer opwachtten, gewillig uitkleeden. Ze kreeg een wit satijnen 0
0 nachtpon aan met een fijne, kanten kraag en diamanten knoopjes. 0
Wat lag dat bed heerlijk zacht! Daar zou ze wel lekker in 0
0 slapen. 0
„Komt moeder me niet goeienacht zeggen?” vroeg ze. 0
0 Maar ze zei er gauw achteraan: 0
0 „Ik bedoel, mijn Koninklijke Moeder.” 0
0 De hofdames keken allen even verbaasd. 0
„Uwe Koninklijke Hoogheid weet immers, dat U morgen 0
0 om tien uur bij Hare Majesteit, koningin Paleia, verwacht 0
0 wordt.” 0
„O ja,” zei Greetje, en ze zuchtte. Dat viel toch niet mee, 0
0 om een moeder te hebben, waar je om zoo en zoo laat ver- 0
0 wacht wordt. En met een zucht deed ze haar oogen dicht om 0
0 te gaan slapen. Maar toen hoorde ze zachte muziek. 0
Ze kon niet zien waar de muziek gemaakt werd, maar wel, 0
0 dat de hofdames allemaal met een wiegende beweging de maat 0
0 er bij sloegen. 0
Greetje begreep, dat die muziek alleen was om haar in slaap 0
0 te maken. En toen sliep ze dan ook in. 0
Den volgenden morgen stond er in haar slaapzaal een rij 0
0 andere hofdames klaar, en toen ze haar oogen opendeed, zongen 0
0 ze zacht een morgenlied voor haar. 0
0 0
00 40 0000000000000000000000000000