Hoor eens even

H    H

De oude wind probeerde een streng gezicht te    zetten    en zei:    0

0    «Nee, kind, dat gaat niet. Het is zoo guur en koud. Je moest    0

0    nu maar thuis blijven in je wingerdpaleis. Kijk maar door de    0

0    dauwvensters naar buiten, dan denk je gewoon, dat je werkelijk    0

0    buiten bent.”    0

0    Het prinsesje lachte hem uit.    0

„Stilzitten op mijn paddenstoeltje en dan maar denken, dat    0

0 ik op reis ben?! Toe nou, lieve, oude wind!”    0

0    Maar de wind wilde er niets van weten.    0

„Weet je wat,” zei het prinsesje. „Neem me mee naar warme lan-    0

0    den. Daar is toch geen koude wind. Daar word je van zelf warm.”    0

En ze zei het zoo lief, dat de wind, die werkelijk moe was en    0

0    weinig zin had in zoo'n verre reis, waar hij het nog warm zou    0

0    krijgen ook, eindelijk maar toegaf.    ,    0

Én zoo ging het verwende bloemenprinsesje op haar eerste    0

0    groote reis.    0

Het was prachtig in de warme landen. Nee maar, van zulke    0

0    bloemen had ze toch nooit gedroomd. En al waren ze nog zoo    0

0    vreemd en al hadden ze haar nog nooit gezien, toch herkenden    0

0    ze haar als het bloemenprinsesje.    0

In één dag bouwden de wonderlijkste klimplanten een    0

0    tooverpaleis voor haar, dat veel en veel mooier was dan haar    0

0    paleis bij haar oude kennisjes, de tulpen en de rozen en de    0

0    sneeuwklokjes en de dotterbloemen, en de madeliefjes en al die    0

0    trouwe kennissen uit het koude land.    0

0    En toen de wind na een paar dagen zei:    0

0    „Kom, prinsesje, *t is tijd om op te stappen,”    toen    schrok ze    0

0    er werkelijk van en zei tegen den wind:    0

„Hè toe, laat me hier maar blijven, 't Is hier zoo heerlijk    0

0    in dit nieuwe paleis.”    0

„Ben je dan al je goede vriendjes vergeten?” vroeg de wind    0

0    ontevreden.    0

„Je mag ze hartelijke groeten van me geven,” lachte het    0

0    prinsesje, „en zeg hun maar, dat ik het hier best heb en dat    0

0    ik hier maar blijf.”    0

Toen is de wind verdrietig naar huis gereisd en durfde haast    0

0    0