Rozijntje van huis

Ach ja, ze waren wel voordeliger, dat zag ze dadelijk. Niet alleen aan de kaartjes, waarop de prijs vermeld stond!

Verscheidene voordeliger jurken gleden over haar schouders en gleden terug over de arm van de juffrouw. Tot ze tenslotte moe en wanhopig zichzelf bekeek in een matig mooi jurkje, dat echt voordelig genoeg was voor haar welstand en dat ze uit beleefdheid tegenover de juffrouw niet van de hand durfde te wijzen.

Deze jurk was dus voortaan haar eigendom. Ach, het viel niet mee om moederziel alleen op boodschappen uit te gaan. En dat terwijl ze zich een wonder van schoonheid had voorgesteld van het kledingstuk, dat ze voor eigen geld zou kopen.

Ze had nu een pakje met een lusje aan haar pink bungelen.

Want het vriendelijke aanbod van de juffrouw om het ook nog thuis te bezorgen, kon ze werkelijk niet aannemen na al de vergeefse toiletten, waar de juffrouw haar in gehuld had.

Ze was maar matig opgetogen over haar keus en wachtte angstig het ogenblik af waarop ze thuis zou logeren en de kritiek op haar koop zou moeten aanhoren.

Maar kom! Dat had nog de tijd! Nu op een holletje naar huis terug.

Toen ze al op de stoep stond en de belknop al in de hand had, bedacht ze opeens met schrik, dat Lootje op een verrassing rekende.

Ze holde de straat weer uit, al had ze geen begrip waarheen en wat de verrassing zijn moest.

Een speelgoedwinkel?

Maar ze bezaten al een heel magazijn vol speelgoed! En speelgoed zou misschien ook te ‘prijzig’ zijn.

Het moest iets ‘voordeligers’ worden.

Toen stapte ze vastbesloten een drogisterij binnen en kocht twee rolletjes pepermunt.

84