Tirtsa
Grootmoeder stond midden op het rotsige paadje stil.
„Ik wil het niet vergeten/' zei ze zacht. „Ik wil onthouden, hoe goed het nu is, en daarom mag ik nooit vergeten hoe anders het was.”
Dat was het laatste, wat Tirtsa met haar grootmoeder sprak over de dingen, die de één niet vergeten kón en de ander niet vergeten wilde.
39
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.