En aan den o-ver-kant stond Riek.
„Dag, Riek!’ zei An-ne-ke.
Riek kon het niet hoo-ren.
Maar ze kon aan An-ne-ke’s lip-pen wel zien wat ze zei.
„Dag, An-ne-ke!” zei Riek.
Toen lach-ten ze al-le-bei.
En toen gin-gen ze sla-pen.
Van Hum-pie, Pum-pie en Dum-pie.
Er wa-ren eens drie ka-bou-ters.
Ze woon-den sa-men in een hol-le-tje on-der een groo-ten, groo-ten boom. De ee-ne heet-te Hum-pie.
De twee-de heet-te Pum-pie.
En de der-de heet-te Dum-pie.
Hum-pie had een krul in zijn kuif.