Wij zijn er zóó blij mee!

26

Net of ze zelf een eend-je was.

Maar ze liet ook nog wel wat voor de eend-jes o-ver.

In het wa-ter lag een een-de-huis-je.

Daar slie-pen de eend-jes in als het nacht was.

En ze kro-pen er in als het erg koud was.

Of als het hard re-gen-de.

Maar als er kin-de-ren met brood kwa-men, bleef er geen en-kel eend-je bin-nen.

„Eend-jes!” riep Le-nie.

„Ik heb brood voor jul-lie!”

Daar kwam een wit-te eend uit het huis-je.

En van den o-ver-kant van het wa-ter kwam een mooi-e groe-ne eend.

Maar — wat kwam daar ach-ter de wit-te eend uit het huis-je?

Een klein, klein geel bol-le-tje.

Met een klein kop-je er op.

En twee klei-ne poot-jes er on-der.