Om stil te luisteren

Die zagen er heel wat anders uit, dan ze er nu uit zien. Som- 0 mige houten speelgoed-treintjes lijken er nog wel wat op. Een 0 heel hooge pijp, en dan van die grappige wagentjes er achter. 0 Op een dag zou er wat heel gewichtigs gebeuren in de stad, waar 0

Grootmoeder woonde. 0 De eerste trein van Ne- 0 derland zou van Groot- 0 moeders stad naar een 0 andere stad rijden.    0

Grootmoeder had nog 0 nooit een trein gezien. 0 De meeste menschen nog 0 niet.    0

Maar haar oom, die in 0 de andere stad woonde, 0 had hem wel al een keer 0 gezien. Die was een ge- 0 wichtige meneer, en hij 0 moest er zelf bij zijn, als 0 die eerste trein ging rij den. 0 Daarvoor was hij den 0 vorigen dag met dat hob- 0 bel-rijtuig naar Groot- 0 moeders vader en moeder 0 gekomen.    0

De oom was wel erg 0 deftig.    Hij    droeg een    0

Zou Klaartje    morgen    wel    graag    willen    zien, hoe de spoortrein    groene    jas en    een groene    0

^wegni *    broek en een    wit kanten    0

ding    vóór    aan zijn    hals, en een    witte, hooge    hoed.    't Was ook    0

feest, moet je denken.    0

De oom praatte wat met haar vader en moeder, en toen vroeg 0 hij in eens:    0

„Zou Klaartje morgen wel graag willen zien, hoe de spoor- 0 trein wegrijdt V*    0

Want Grootmoeder heette Klaartje.    0

0

44