Wim een klap; — Klaas één terug. Och, wat ging dat hard en vlug!
Toen 'tzóó ver gekomen was, Kwam hun Moe eraan te pas.
Klaas zei: „Wim gaf d'eerste klap."
Wim: „dat was maar voor de grap.
Klaas was echt het eerst geweest."
„Ja, maar Wim toch heusch het meest . . .”
En wat zei hun moeder toen?
„Geef elkaar eens gauw een zoen!"
Ja, dat moesten ze wel doen!