Om stil te luisteren

0 . 0

jg    En toen de opa van het buurmeisje meedanste, toen sloeg hij    jg

jg    met beide armen de maat voor het raam.    jg

Jïïf    Hupsasa, tierelierela, hupsasa, tjoem.    jg

0    Maar de orgelman moest weer verder. Hij moest een zak vol    jg

0    centen    verdienen.    Het    liedje    van    hupsasa    was    uit.    Jammer!    jg

0    De orgelman had al    heel    wat    centjes in zijn    zak, toen hij    naar    jg

jg    de volgende straat reed: van de moeder van het dikke kereltje,    jg

0    en uit den spaarpot van het meisje, dat zich verveelde, en van de    jg

0    opa van het meisje, — en uit den spaarpot van den zieken jongen,    jg

jg    door het open raam.    jg

0 * * * 0

0    0

jg    Dien avond speelde de orgelman dezelfde deuntjes in zijn    jg

0    eigen straatje.    jïj

jg    Van joep-didel-didel-dom, joep-dideldom.    jsj

0 . „Dansen jullie toch!” zei hij tegen de kinderen met de    jg

JIJ    bleeke wangetjes en de moede oogjes.    jg

jg    Ze probeerden voorzichtig te dansen. Een paar kinderen maar.    jg

jg    Toen speelde hij van hupsasa, tierelierela, hupsasa-tjoem.    jtj

jg    En op het laatste dansten alle kinderen van het straatje.    jg

jg De orgelman kreeg hier    geen    centen    uit    hun    spaarpotjes.

jg    Want die hadden ze niet.    jïj

Maar hij kreeg heel wat mooiers te zien:    jij

jg    Wangetjes, die een beetje rood werden, en oogjes, die niet    q

0    meer zoo moe keken.    jg

jg En daar had hij nog meer    plezier    van    dan van twintig    centen!    jg

Ej    - H

0    H

0    0

0    9.    Ruzie.    0

0    0

0    Eerst    gaf Wim aan Klaas een klapje,    0

0    Maar    hij deed het voor een grapje.    0

0    0

jg    Toen    gaf Klaas er één weerom.    jg

jg    Toen    begon het: om en om!    jg

0    0