Om stil te luisteren

0    13

0    Maar weet je, wat er wél was?    0

0    Sneeuw. Een mooie, dikke deken van sneeuw.    0

0    Daar mochten ze mee spelen. Ze maakten er kasteelen en    0

0    sneeuwpoppen van, en bekogelden elkaar met sneeuwballen.    0

0    Of dat heerlijk was!    0

0    Op een heerlijken winterdag, toen er heel dik sneeuw lag, zei    0

0    Heimoedertje: „Gaan jullie ^ft Boschmannetje eens opzoeken!”    0

0    „Ja, ja!” riepen ze alle vier. „Gaat u dan mee?”    0

0    „Welneen,” lachte Moedertje, „jullie moet 't zelf vinden!”    0

0    „Heelemaal alleen?”    0

0 Dat hadden ze nog nooit gedaan. '    0

0    „Ja, héélemaal alleen,” zei Heimoedertje. „Jullie bent groot    0

0    genoeg.”    0

0    ; Toen deden ze hun dikke manteltjes aan, en hun dikke muts-    0

0    jes op.    0

0    Uit ieder mutsje kwamen net de twee strikjes van hun korte    0

0    vlechtjes kijken.    0

0    „Dag Moedertje!” riepen ze, en toen gingen ze op weg,    0

0    over de koude sneeuw.    0

0    Vooraan ging de grootste, en daarachter de tweede, en de    0

0    derde, en achteraan het kleine, kleine dikkerdje, het jongste    0

0    heikindje.    0

0    Knrr, knrr, ging de sneeuw onder hun kleine schoentjes. Dat    0

0    was zoo'n gezellig gehoor.    0

't Boschmannetje    woonde in    't    groote    bosch,    en    dat    groote    0

0    bosch    lag    naast de    groote    hei.    0

0    De    hei    was zóó    groot,    dat je    't    bosch    heelemaal    niet    kon    0

0    zien, als je bij 't heihuisje stond, en als je bij *t bosch was, kon    0

0    je 't heihuisje niet zien.    0

0    Ze hadden dus een heel eind te loopen. Maar dat vonden    0

0    ze niet erg, hoor!    0

0    Ze hadden flinke, sterke beentjes, en daar konden ze wat    0

0    goed mee stappen.    0

0    „Kijk eens!” riep 't kleine dikkertje opeens.    0

0    Ze draaiden zich allemaal om.    0

0    „Wat zie je?” vroegen ze.

El    .      0