30
va-ders ver-jaar-dag.
En Joop en Kees had-den „ja” ge-knikt. Dus die be-gre-pen 't wel.
Jaap-je be-greep het nog niet.
Maar dat hin-der-de niet.
Want va-der zou hem toch niet ver-staan als hij wat ver-klap-te.
Zoo ging moe-der met het hee-le troep-je naar de plaat-jes-me-neer.
In den wa-gen lag klei-ne Hans-je.
Op den rand zat Jaap-je.
En aan de kan-ten van den wa-gen lie-pen Joop en Kees.
Wat wa-ren ze net-jes!
Hun bes-te pak-jes had-den ze aan. Toen ze bij den plaat-jes-me-neer kwamen, deed moe-der hun jas-jes uit en hun mut-sen af.
En toen moes-ten ze gaan zit-ten.
„Is dat een plaat-jes-kast?” vroeg Kees.