Zet wijd je ooren open

<rM*v

**7

En moeder koopt een zakje, Een zakje vol met drop. Dat smult verkouden Henkie In twee, drie dagen op.

En als het zakje leeg is, Kijkt Henkie niet meer sip, Is hij niet meer verkouden, Verkouden als een snip.

8. Appeltje-rond.

Er was eens een koopman, die iederen dag rondreed met een kar vol appels.

Het is erg prettig om appelen-koopman te zijn, want als je dan trek in een appel krijgt, hoef je maar eentje van je eigen wagen te pakken en op te eten.

Deze koopman vond het ook erg prettig. Hij liep tenminste altijd met een vroolijk gezicht achter z’n kar en als hij riep, was het net of hij zong:

„Appelen! Mooie, rooie appelen!”

De menschen kochten wat graag van zijn mooie, rooie appelen. En de kinderen ook, maar die hadden meestal geen centjes.

Die keken met heel verlangende oogen naar de glimmende appels, — zóó verlangend, dat de vroolijke koopman wel eens stilletjes een appeltje in hun hand< duwde, ook zonder centjes.

Dan zeiden de kinderen heel blij:

„Dank u wel, koopman!”

Maar vóór ze dat gezegd hadden, was de koopman al weer een eind verder gereden met zijn kar.

Zot wijd je ooren open.