Tijdloze ogenblikken - een biografie van Marianne Philips

ling kunnen verkrijgen en u, the famous Dutch author, hier naartoe laten brengen per klm.' Marianne antwoordde dat cortisone in Nederland wel beschikbaar was, maar haar ziektebeeld was volgens haar arts helaas te gecompliceerd. Het idee van een televisiestuk vond ze boeiend.

Ook in Nederland werden plannen gemaakt voor een verfilming, of beter, 'een regelmatige productie' gebaseerd op De zaak Beukenoot. Dat blijkt uit Mariannes correspondentie met Walter Smith van Farkas-Smith-Filmproductie in Den Haag.

Had ze de belangstelling van een filmmaatschappij voorzien? In de brief waarin ze Guus Belinfante om advies vroeg over de juiste juridische termen in 'Beukenoot', had ze 'de opzet in xix scènes' uiteengezet. Ter verduidelijking van haar werkwijze schreef ze erbij: 'Ik geef evenals bij een film, beeld na beeld. Dan beweegt de belangstelling van de lezer zich afwisselend van het individuele geval naar de (gepersonifieerde) problemen.'

De Nederlandse en de Amerikaanse film zijn nooit gemaakt. Er kwam wel een contract tot stand met de Amerikanen, getekend op 6 juni 1950. Maar E.G. Marshall slaagde er niet in een producent te vinden.

Het feit dat Mariannes novelle was bekroond - waar een geldbedrag aan was verbonden - bracht Marianne niet alleen terug in de belangstelling van literair Nederland. Het zette ook een andere ontwikkeling in gang die van belang was voor haar als auteur. Tijdens de boekenweek had Madelon Székely-Lulofs in een stand de boeken van Marianne verkocht. 'Het ging vlot,' schreef ze haar op 31 maart 1950. 'Jammer dat je werk zo uit de circulatie is, want er is vraag naar.' Kijk je contract door, raadde ze Marianne aan. Is het mogelijk om je uitgever te dwingen je werk te herdrukken? Misschien kun je zelfs wel van hem af: 'Laat je niet op je kop zitten, Marianne!' In volgende brieven bleef ze op dit onderwerp hameren.

94