door Carry van Bruggen
Dit is zeker: half-feesten zijn bijna nog prettiger dan heele feesten! De tweelingen weten zeker niet of zoo iets wel gezegd mag worden, of het zelfs wel gedacht mag worden, want de heele feesten — Pésach en Rousj-Hasjono, Sjewoeous en Simchas Touro — de heele feesten zijn heilig, de half-feesten niet. Mis-schien is het juist daarom. Want ,,heilig” beduidt wel vrij-van-school, en lange avonden rondom de witte kachel, zoete thee uit de mooie kopjes —, maar het beduidt ook verbod van de meeste spelletjes, immers van al die waarbij hinkelbanen geteekend of lootbriefjes geschreven, waarbij gescheurd, geknipt, gereden en gesleed, slootje gesprongen, baantje ge-gleden, scheepje-in-zee-gelaten, vuur aangeraakt en geld gehanteerd moet worden. Half-feesten zijn een avond-toegift op een weekschen dag: alles mag, en alles blijft tot vier uur toe gewoon, het gaan naar de school, moeders werk in huis; de tafel is dan ook nog niet met wit belegd, de mooie jurk wordt in de kast gelaten, alles is gewoon — neen, alles schijnt gewoon, want na het eten begint langzaam aan een verwachting te komen, als rozerood voor zonsop-gang —, de heele middagschooltijd is er zoet en warm van doortrokken en bij het slaan van de klok, om vier uur, dan springt het licht uit den horizont. Thuis
50