Een ver-Urkte Israëliet

avonden eten ze meestal "iets met ongezuurde koeken, of zo". Inderdaad, joodse feestdagen als Chanoeka, Rosj Hasjana, Poeriem en Pesach, ze worden gevierd. Heintje, inmiddels bekend geworden om haar goede kookkunst, bakt met Pesach een grote doos vol met matses. Met eigengemaakte dikke boter met bruine suiker biedt ze deze te eten aan aan vrienden en bekenden. Wanneer de mensen protesteren, omdat ze niet meer opkunnen, zegt ze: "Eet op, want het is Pasen!". Met een lekkere kop thee erbij is het smullen bij Heintje. Jan Romkes vindt de matses erg lekker en smeert er wel eens 'stiekem' wat voor zichzelf.

Vanaf 13 januari 1941 krijgt het kleine gezinnetje uitbreiding. Greta, de oudste dochter, komt een tijdje op Urk wonen. Greta kan in Amsterdam moeilijk overleven en aan woonruimte is haast niet te komen. Ze had, nadat haar familie naar Urk gegaan was, nog drie weken in hun huis in de Rapenburgerstraat gewoond, maar ook daar moest ze uit. Bovendien kan zij moeilijk de huur voor een redelijke woning bij elkaar brengen. Vanaf augustus 1939 is ze bijna iedere maand verhuisd. Steeds lukte het haar wel te profiteren van die eerste maand gratis huur die je kreeg wanneer je ergens kwam te wonen, maar dit houdt ze niet langer vol. Dus: na alle goede berichten van Urk besluit ze een tijdje bij haar ouders te gaan wonen. Japien en Heintje vinden het goed, Lea is erg enthousiast. Lea kan goed opschieten met haar 21-jarige zuster; ze vindt het maar wat gezellig! Het lijkt op dat moment allemaal rustig en overzichtelijk voor het gezin van Japien. Echter, niets is minder waar...

11