Overzicht van het ontstaan, de werkzaamheden en het streven van den Joodsche Raad voor Amsterdam

45

deze gemeentelijke goedkeuring, aangezien het verhuis-bureau deze vergunning voor de aanvragers verzorgde. Alleen bij een afwijzende beslissing werd met de desbetreffende personen door het inkwartieringsbureau overleg gepleegd. Het „Gemeentelijk Bureau voor Joodsche Inkwartiering" trachtte zooveel mogelijk moeilijkheden, die zich door de inkwartiering voordeden, te elimineeren; indien een samenleving onmogelijk bleek te zijn, ging het tot inkwartiering bij andere families over.

Voor de inkwartiering zelf was geen toestemming van de Duitsche autoriteiten vereischt; alleen moest na verloop van een bepaalden tijd bij de „Zentralstelle für jüdische Auswanderung" een lijst worden ingediend, die o.a. vermeldde, waar de menSchen werden ingekwartierd. Deze lijsten werden met een stempel voorzien, waarna de desbetreffende evacués zich in het Bevolkingsregister te Amsterdam konden laten overschrijven.

Naast deze hulp moest de Joodsche Raad voor Amsterdam ook nog verdere assistentie aan evacués verleenen. Een speciale Evacuatie-afdeeling werd derhalve in het leven geroepen, die voornamelijk directen steun bij de verhuizing tot taak had. Zooals reeds vermeld, begon de eerste evacuatie in Januari 1942, die spoedig door vele andere werd gevolgd. Het streven van de Duitschers was, de Joden zooveel mogelijk in Amsterdam te concen-treeren. In het begin dacht men alleen aan deze mogelijkheid; doch later bleek, dat dit eigenlijk als een voor-looper van de deportaties moest worden beschouwd, waarvan toen wel is waar nog geen sprake was. De opdrachten tot deze evacuaties werden door de „Zentralstelle für jüdische Auswanderung" verstrekt. Zij berustten feitelijk op geen enkelen rechtsgrond !). Of het speciale bevelen uit Berlijn betrof, is nooit bekend geworden. Ik kan alleen het vermoeden uitspreken, dat de „Zentralstelle für jüdische Auswanderung" de deportaties op deze manier wilde vergemakkelijken. In het begin mochten de evacuaties gedeeltelijk onder medeneming van het meubilair geschieden; doch later werd dit niet meer toegestaan. Men mocht toen alleen nog lijfgoed en bedden mede-nemen. Het verstrekken van de evacuatie-opdrachten geschiedde meestal op een zeer korten termijn; er werden hiervoor vaak slechts twee of drie dagen toegestaan, zoo-dat de bijstand van de Evacuatie-afdeeling zeer noodig was. Deze heeft speciaal haar hulp verleend bij het overbrengen van zieken en ouden van dagen, het verkrijgen

1) Indfen Ik In dit geschrift van rechtsgrond spreek, bedoel Ik de verordeningen van den Rijkscommissaris en zijn organen, waarbij tk bulten beschouwing laat, dat de meeste verordeningen — en zeker ten opzichte van de joodsche Nederlanders - den volkenrechtelljken toets niet kunnen doorstaan.