Overzicht van het ontstaan, de werkzaamheden en het streven van den Joodsche Raad voor Amsterdam

30

militair of politioneel belang geven. Als een dergelijk politie-voorschrift zijn bovengenoemde bepalingen te beschouwen.

Ongeveer medio 1941 werd aan de joodsche advocaten eveneens verboden, anders dan voor Joden werkzaam te zijn. Geheel in overeenstemming met hetzelfde verbod voor dokters en apothekers, geschiedde dit door aange-teekende brieven.

Na de razzia van 22 Februari 1941 vond te Amsterdam op 11 Juni 1941 een tweede massa-arrestatie plaats. Als aanleiding werd thans een ontploffing in een huis op de Bernard Zweerskade, hoek Schubertstraat, genomen, waarin Duitsche bureaux waren gevestigd. Er is nooit geconstateerd, of deze ontploffing een gevolg van een aanslag dan wel van een ongeluk was, dat misschien de Duitschers aan zich zelf hadden te wijten. Buitendien is nooit een dader ontdekt, zoodat — zelfs indien men van een aanslag kan spreken — niet vaststaat, of deze al of niet een Jood was. Echter werd dit door de Duitsche politie-autoriteiten als gereede aanleiding aangegrepen, weer tot massa-arrestaties van Joden over te gaan. In tegenstelling met de uitdrukkelijke toezegging op 15 Maart 1941 — na de eerste razzia in Februari van hetzelfde jaar —, dat nl. geen algemeene arrestaties van Joden meer zouden plaats vinden zonder vooraf aan den Joodsche Raad voor Amsterdam kennis te geven, paste men thans een geheel ander systeem toe. Blijkbaar vonden de Duitsche politie-autoriteiten het optreden van de voorzitters gedurende de eerste razzia zeer onaangenaam. Om dezen thans uit te schakelen, werd den niets-vermoedenden voorzitters van den Joodsche Raad voor Amsterdam verzocht, voor een bespreking van verschillende aangelegenheden op den avond van den elfden Juni bij de Duitsche autoriteiten te komen. Men liet de voorzitters in het gebouw onder het voorgeven van verschillende excuses wachten, zoodat zij geen contact met de buitenwereld hadden, terwijl dezelfde autoriteiten tot de razzia overgingen. Pas na afloop van de arrestaties werden zij hiervan op de hoogte gesteld. Hun verontwaardigd protest mocht helaas ook dezen keer niet baten. Er werden in het geheel ongeveer 300 jonge joodsche mannen gearresteerd, en wel door Duitsche beambten van den „Sicherheitsdienst", terwijl ook beambten in uniform en rechercheurs van de Amsterdamsche politie hieraan deelnamen. De arrestaties geschiedden gedeeltelijk op grond van lijsten, voornamelijk met betrekking tot die personen, wier aanhouding door de Nederlandsche politie werd verricht. Dit gebeurde in een tijd, toen de beruchte Tulp-kazerne met zijn gedeeltelijk N.S.B.-politie-