Overzicht van het ontstaan, de werkzaamheden en het streven van den Joodsche Raad voor Amsterdam

11

verband levende personen voor zoover noodig worden gesteund, maar ook de in het kamp Westerbork ver-toevenden. Daarnaast moesten afbetalingen en rente voor den opbouw van het kamp Westerbork worden gedaan, aangezien dit kamp met behulp van een regeerings-crediet werd opgericht. Zoodoende is het begrijpelijk, dat voor in het geheel ongeveer 6.000 personen ƒ 200.000.— maandelijks noodzakelijk was. De uitkeering aan degenen, die niet in het kamp Westerbork vertoefden, derhalve in gezinsverband leefden, waren aan de normen van „Maatschappelijk Hulpbetoon" aangepast. In het kamp zelf verbleven gemiddeld 1.000 personen. Echter vertoefden in het kamp niet alleen joodsche vluchtelingen, maar ook anderen, zooals Protestanten en Katholieken. De protestantsche en katholieke kerkgenootschappen waren wel geneigd, voor hun aldaar vertoevende geloofs-genooten te zorgen, mits zij niet in Westerbork behoefden te blijven, doch daar konden worden gehuisvest, waar de Kerk het voor hen geschikt achtte. Dit werd echter door de Nederlandsche Regeering in opdracht' van de Duitsche autoriteiten niet toegestaan en zoodoende kwamen de kosten geheel ten laste van de Joden. Men ontving wel is waar van katholieke en protestantsche zijde af en toe een bedrag ter ondersteuning, maar dit was niet evenredig aan de voor deze categorie uitgegeven bedragen. Uit den aard der zaak steeg in den loop van het jaar 1940 het aantal aanvragen om steun gestadig.

Het Comité voor Steun bleef als zelfstandig lichaam tot medio Maart 1941 doorwerken.