Ahasverus

VIII

satire op de godsdienstvervolging in Rusland, was oorzaak, dat hij in 1891 van zijn bed werd gelicht en na drie maanden in een der ellendigste gevangenissen te hebben gezucht, over de grenzen werd gezet. Uit Kopenhagen hielpen eenige vrienden den jongen man, die in den kerker eene sleepende ziekte had opgedaan, naar Londen, waar hy nu ongeveer een jaar geleden in de grootste armoede en ellende stierf.

De „Zemstvo of Novgorod” doet soms aan Tolstoï denken, het is een krachtig geschreven, vurig pleidooi voor godsdienstvrijheid. ”

Dit bericht werd door mijn vriend K. W. van Rijns-waerde aan de dagbladen ingezonden, 't Eenige juiste van ’t roerend levensverhaal is de geboortedag 3 Dec. 1864 van den schrijver. De rest is zóó gefantaseerd, dat men zich verwondert, dat iedereen dien onzin geslikt heeft. Vergelijkt men de geschiedenis van Jelakowitch, die nooit geleefd heeft, met die van Tolstoï, dan zal men tot zekere verrassende gelijkenis komen. En dan een overheid, die zoo maar beslag legt! En eene recapitulatie van werken, die nooit geschreven werden! En een roman de „Zemstvo of Novgorod”, nog wel een vlijmende satire, terwijl Mackenzie Wallace in zijn werk „Russia” de volgende verklaring geeft van wat Zemstvo beteekent:

„The Zemstvo is a kind of local administration which supplements the action of the rural communes, and takes cognisance of those higher public wants which individual communes cannot possibly satisfy. Its principal duties are to keep the roads and bridges in proper repair, to provide means of conveyance for the rural police and other officials, to elect the justices of peace, to look after primary education and sanitary affairs, to watch the state of the crops and take measures against approaching famine, and in short to undertake, within certain clearly-defined limits, whatever seems likely to increase the material and moral well-being of the population/’

Na ’t verschijnen van’t levensbericht van Ivan Jela-