Ahasverus

VII

zaken, tot één van ons — wie, weet 'k niet meer — plotseling ’n inval had en ’t denkbeeld aangaf eens ’n stuk te schrftven en ’t als eene vertaling te doen doorgaan.

Er gingen verscheiden weken voorby. Mossel zag ik en Eeyding sprak ik niet meer. ’kHad zelf ’t geheele plannetje vergeten, zooals ’t meer gaat bÿ goede voornemens van den laten avond, toen ’k een week vóór de opvoering van „Dora Kremer” er weder aan herinnerd werd. Toen heb ’k me neergezet, en heb „Ahasvérus” gewrocht. Aan het „Salon des Variétés bood” ’k ’t aan als een vertaling van Ivan Jelakowitch en verzocht mÿn vertalers-pseudo geheim te houden.

’tStuk werd aangenomen.

Eén dag vóór de middag-voorstelling op 18 Mei, verscheen er in ’t ,,Handelsblad” en in ’t „Nieuws van den Dag” een entrefilet, later door aUe bladen, zelfs door z.g. literarische, overgenomen, een entrefilet van den volgenden inhoud:

JELAKOWITCH.

„Omtrent dezen hier te lande vrÿ onbekenden Rus-sischen schrÿver, wiens „Ahasvérus” aanst. Donderdag in den „Salon des Variétés” wordt opgevoerd, zendt een onzer lezers ons de volgende bijzonderheden, aan een Engelsch letterkundig tijdschrift ontleend:

Ivan Jelakowitch werd geboren te Nizhni-Novgorod den 3^den December 1864. Zÿn vader, een Israëliet, was een welgesteld koopman, die zijn zoon aan de univer-siteit te Kasan liet studeeren, waar Ivan zeer veel te lÿden had van de onverdraagzaamheid zÿner medestudenten. Hij legde zich eerst in hoofdzaak toe op Oos-tersche talen, daarna op de rechten, doch voleindigde zyne studiën niet, daar hÿ de universiteit moest verlaten toen zyn vader stierf en de overheid beslag op diens vermogen legde. Sedert 1887 verschenen verschillende werken van Jelakowitch, (o. m. „Batushka”), die de aandacht trokken.

„De roman „Zemstvo of Novgorod”, een vlÿmende