Ahasverus

11

Petruslika. Enkel je hand...

De Moeder. Nee.

Petrushka. Dan neem ’k ^yr...

De Moeder (heftig). Nee. Nee.

Petrushka. Moeder, je weet niet wat je doet... (strekt nog eens de hand uit).

De Moeder. Nee.

ZEVENDE TOONEEL.

De vorigen, Karalyk.

K a r a 1 y k. (In Sabbathkleeren. blijft bij de deur verbluft staan). Ben jy ’t? Ben jij ’t? (snelt op hem toe, kust hem). M’n jongen — m’n jongen! Nou is alles weer goed! Laten ze nou de laatste brokken ook nog maar wegsleepen! Ja, lach maar groomoe — hy is d’r weer, hahaha! Ga zitten, vertel! Vertel dan! ’k Dacht dat de schoften... Daar mot ’k zelf by gaan zitten — ’t slaat me in me beenen, hahaha! Goeie God, wat ’n gebenchte Sjabbes... Waar zat je — waar was je — wat voerde je uit...

De Moeder. Hy heeft de kozakken gehaald.

Karalyk {verheugd). Jy ?

Petrushka (schuw). Ik ...

Karalyk (tot de moeder). Zie je ? Wat zei ⁵k ? Wie had ’t by ’t rechte eind? En — en hebben ze je niét gesnapt?

Petrushka. Enkel wat steenen ...

Karalyk. Toch niet erg? — Toch niet erg?...

Petrushka. Erg?... Nee... Nee...

Karalyk. Je ziet zoo wit...

Petrushka (aarzelend). ... Dat rennen en rennen — en de heele nacht wakker...

Karalyk ...En niet gegeten?...

Petrushka. ...Nee — geen brok van af gister...

Karalyk. Hahaha! Hahaha, da’s bijzaak — 'kruik de Sjabbessoep van hier! Opdoen moederI Opdoen! (op