Ahasverus

7

Batushka. Dag. Dag, zeg *k (bij de deur). Asje — as je — as je nog uitstel wil geven heb je ’n vrind — ’n vrind an me — ’n vrind in ’t leven is ’n witte raaf — da’s — da’s ’n buitenkans — voor me vrinden ga ik door ’t vuur...

De Moeder. Daar motje met Karalyk over praten — as ’t van mijn afhangt, zeg ’k nee — beter ’n vijand waarvoor je je in acht neemt, waarvan je ’t gezicht ken, as ’n drinkende witte raaf as jy — beter de boel op klaarlichten dag ’t huis uit gesleept, as ’t gestook en gelieg achter je rug...

Batushka (dronken-nijdig) ... Jij — jij krijgt ’t thuis an je kinderen!

De Moeder. Goed. Maar dan niet zooas jij. Ik heb geen dochter van achttien, die — omdat ’r vader alles door z’n keelgat jaagt — geld van ’n kerel as SjewanofF anneemt...

Batushka. Dat lieg je, jodin! Dat lieg je! Niét gelogen is — nee, bij alle verdoemenis niet! — dat jouw zoon Petrushka — gister gedoopt is — gedoopt om z’n hachie te bergen...

De Moeder. ...Jij serpent, jij hond — heb je niet genoeg wil van ’t opzetten van de boeren, om je schuld an ons kwijt te raken — mot je me éigen zoon tegen me uitspelen! — D’r uit! D’r uit!

Batushka. As ’t niewaar is — as-ie gister niet in de kerk is geweest bij de pope — dan -- dan — dan zal ’k geen stap meer verzetten!

De Moeder. Geen stap meer verzetten — dat kèn je toch haast niemeer, dronkelap! Hou voor mijn part wat je van Karalyk heb geleend! Geen voetstap meer in huis! Rekel — ’n kind tegen z’n ouwers!...

Batushka. Ik zeg dat Pe..., dat Petrushka — dat zeg ik bij honderd getuigen dat zeg ik...

De Moeder (stomp op ’12 stoel smakkend). ... Ik luister geen woord meer...

Batushka. Dat hoeft niet — je hoeft niet te luisteren — ik zeg ’t — en wè,t ik zeg is genoeg (.half-wege in de deur). ... En wat je niet mot vergeten —