Deze droom had indruk op Eva gemaakt. Haast elke dag betrapte ze zich nu op kleine onaangenaamheden en steeds dacht ze aan de raadgevingen van het elfje. Ze deed ook grote moeite, om Lientje langzamerhand niet altijd haar zin te geven, maar meisjes als Lientje voelen al dadelijk als iemand iets tegen hen heeft of hen van hun plaatsje af willen duwen. Zij verdedigde zich dan ook heftig, als Eef in een of ander spelletje voorstelde, dat een ander eens de leiding zou krijgen. Haar ,,getrouwen” werden opgestookt tegen die „bazige” Eva. Maar Eva voelde met vreugde, dat Lientje toch niet zo kordaat met haar handelde als met Marietjc. Dit was een klein, tenger en schuchter meisje, waarvan Eef zich ten hoogste verbaasde, dat zij iets tegen Lientje durfde inbrengen. Bij nader inzien bleek het Eva, dat Marietje eigenlijk een veel leuker en liever vriendinnetje was dan Lientje.
Aan mams vertelde Eef niets van het elfje. Zij wist zelf niet waarom. Tot nu toe had zij haar alles toevertrouwd, maar nu had zij voor de eerste keer de behoefte dit voor zichzelf te houden. Zij begreep zichzelf niet meer, maar zij had het gevoel, dat mams haar daarin niet zou be-grijpen.
Het elfje was zo mooi en mams was niet mee in het park geweest. Zij had het elfje dus ook nooit gezien. Eva kon haar dan ook niet uitleggen, hoe het elfje er wel uit-
35