Weet je nog?

Neen, dat begrepen Dora en Peldron alle twee nog niet goed.

„Welnu, dan zal ik het jullie wel uitleggen”, vervolgde de kabouter. ,,Ik heb jullie hiernaar toegebracht, om jullie te laten weten, dat er nog iets anders in de wereld is dan alleen jullie pret en jullie verdriet. Je zult alle twee nu veel beter in de wereld terechtkomen dan voor jullie hier waren. Doraatje heeft wat ernst gekregen en Peldron is wat vrolijker geworden, juist omdat jullie er toe gedwongen waren van jullie verblijf te maken wat er van te maken was. Ik geloof ook, dat jullie nu veel beter met elkaar op kunt schieten. Geloof je niet, Peldron?”

„Ja, ik vind Dora nu veel aardiger”, antwoordde de kleine kabouter.

„Dan mogen jullie nu weer naar je ouders toe en denk nog maar eens terug aan je verblijf in het houten huisje. Verheug je met al het leuke, dat het leven je brengt; maar vergeet ook het droevige met en probeer zelf te helpen het verdriet te verminderen. Alle mensen kunnen elkaar helpen; alle elfen en kabouters ook en zelfs kleine elfjes als Dora of zulke kleine kaboutertjes als Peldron kunnen heel wat doen.

„Zo, gaat nu je weg en weest niet meer kwaad op mij. Ik heb gedaan wat ik voor je doen kon en het was voor je eigen bestwil. Goedendag nu en tot weerziens, kinderen!”

¹9