Sita

INLEIDING.

Onder Inter-Asteraal Naturalisme moet men ver-staan die niewe richting in de Literatuur, die niet alleen de Aarde maar ook den Hemel weergeeft, niet meer naar antieke of middeneewse voorstellingen en begrippen, tenzij als historise stof, maar naar de gegevens der Natuurwetenschap: realisties, simbolies, impressionisties, mystiek, alnaar de kunstenaar dit wenst.

Door Zola en zijn leerlingen en door de socia-listise auteurs, wier werk aansluit bij de Burgerlike School van Médan, werd alleen de Aard-Bol beschreven. De grote leemte in die richting, een der voornaamste oorzaken, dat de moderne Kunst in grootheid van opvatting en in wijding nog altijd achter staat bij de middèneewse en de antieke, is: dat niet word weergegeven de Hemel en wel zoals wij dien kennen door de exacte Wetenschap, vooral van den jongsten tijd, bijvoorbeeld door de studies en kaarten der planeet Mars van Percival Lowell. Uit die niewere beschouwing van de sterren en de daaruit voortkomende ontwikkeling van een niewen Godsdienst — veel beter: Godendienst — volgt een andere beschouwing van de ouden, van het oude Koningschap, den ouden Adel en de grondvesting ener niewe Monarchie en Ridderschap. Tegenover dat jongere Witte Socialisme en Inter-Asterale Naturalisme is de Rode Genius der Internationale, de Rode Muze der Marxistise auteurs nog half bourgeois.