Japanse Verzen

XXV.

Heil wi omvlaagd eerst door de warrel-stromen Van ’t Eind der Eew, zich zelf word, dan —

z’ontvlucht —

In vaster koers van niwer Tijd gekomen,

Maar voor hun aandrang langer niet beducht,

Als in een hoger wereld opgenomen,

Ze schouwt als wolken jagend door de lucht Om Gea’s i) Kogel of met stadig stomen Van kraters hij zijn eter-vaart doorzucht.

Zo — rustig als in een japans teater,

Waar men ’t toneel naar ’t aantal akten deelt In sektors en doet drajen op een schijf,

Zi ’k als van Mars tablo’s te land, te water Om d’Aard-Bol wentelen bij elk niew bedrijf, Waarin de Mensheid haar Histori speelt.