Japanse Verzen

XIV.

In Glori-Ewen voor den Groten Vloed,

Rees steil het kokos-wuivend vasteland: !)

Atlantis, waar zich nu de kabel spoed

Door zee en slechts wat scheeps-stoom langs den

[rand

Van d’Oceaan-Rol wimpt. Als aan zijn strand De keizer stond, dan stormde een schimmelstoet Van golven aan, gemend door meermans hand En boog de halzen willig hem te voet.

Naar Yucatan, *) naar de Sahara-Zee,

Naar zijn Etrurise koloniën, *) On’s *) westkust Ruisten zijn draken en stijf wikend week ’t Spaan-zwajen van zijn barken, di gedwee De waterbisons trokken naar zijn lust,

Al naar zijn septet hun een baan voor streek.