Wereldbouw

19

So ersehnte, ersehnte er sich das Weib — das menschliche Herz. Und so stieg er herab aüs seiner wonnig oden Einsamkeit als er den Hilferüf dieses Weibes, dieses Herzens, mitten aüs der Menschheit da ünten vemahtn.”

Hij zocht, hij zocht een vrouw, die niet nieuwsgierig zou wezen!

Ook naar mijn opvatting, voor zover ik in Lohengrin een deel van mezelf heb gegeven, is Lohengrin de man, die reine liefde zoekt, die zich uit ascetiesen toestand wil bevrijden door de verovering van een vrouw, maar hier blijft men nog in het onzekere of dit den kunstenaar en strijder zal gelukken of niet, want de uitslag van den kamp blijft onbekend als in Deel I (reeds uitgegeven) en Deel II van mijn FausUCyclus. De beslissing volgt eerst in Deel III van dit werk. Alleen is hier de geschiedenis van den Graal en zijn Zwaanridders minder occult dan volgens die conceptie van 1847. Men overziet vooreerst de geschiedenis van den Montsalvat tot op het ogenblik, dat het Graal* Rijk vandaar uit in de toekomst Wereld*Rijk zal worden en ook Lohengrin is niet meer de kunstenaar, die mach» teloos is om zijn Socialisme wetenschappelik te formuleren, die alleen door liefde begrepen kan worden, maar het is de artiest en denker, die ten dele wel degelik daartoe reeds in staat is, die zich door zijn wetenschap gepantserd voelt tegen de Plutokratie èn tegen het half-burgerlike Marxisme, die uit de Eind*Eewse mystiek in de Eind*Erise periode naar de klaarheid der Niewe Era streeft, maar deze nog niet kan bereiken, die ook niet meer droomt van een christelik*socialisties Toekomst»Rijk, maar van het Messiaanse, van de vereniging der internationale Gods* dienst*Rijken in één hoger en pannationaal van den Graal. In deze Cyclus word door Lohengrin niet als in Wagner’s