Haag, bij een gesprek met Ger Verrips en mij door Wam de Moor was de belangstelling niet groter, omdat er juist busstaking was. Aan zulke domme bijkomstigheden moet het wel liggen, want normaal gesproken is er veel belangstelling voor bijeenkomsten waar ik voorlees, zoals in Rotterdam, Enschede, Nijmegen en Groningen is gebleken.
Misschien schrijf ik dit op om mezelf te overtuigen. Dan moet ik ook nog vermelden dat men slechts 40 mensen had uitgenodigd, om de belangstelling te beperken, met het gevolg dat er niet meer dan 15 waren. Maar gelukkig heeft men er een oplossing voor gevonden, door nog anderen te waarschuwen, en tenslotte waren er zeker 35 mensen in de zaal.
Ik heb goed voorgelezen, en wat minstens zo belangrijk was, er waren veel vragenstellers met essentiële vragen. De band met de zaal was heel sterk, het was ontroerend.
Voordat we begonnen, vertelde Rudolf mij bericht te hebben ontvangen dat Ben Bella waarschijnlijk aan de film zal meewerken. Iets heel bijzonders, wat de film naar een nieuw niveau zal tillen. Het hield mij wel bezig, in de zin van: zal ik hem ontmoeten, enz.
Frank van Dijl was er ook. Hij was vriendelijk, had een fotograaf van Het Vrije Volk meegenomen, en zou een verslag maken. Hij was bijzonder geïnteresseerd in de film, en heeft een tijdlang met Rudolf gesproken.
Op de terugweg naar huis beloofde Rudolf mij een boek van Leon de Winter, met wie hij bevriend is. Hij was kennelijk tevreden over mijn voorlezen. Dat was hij destijds ook toen we uit Dordrecht kwamen, en mij de bloemlezing van Jacob Israël de Haan beloofde. Het boek heeft hij me nog steeds niet gegeven. Er moet hem dus iets heel wezenlijks dwars zitten, waarschijnlijk was het mijn weigering om mee naar Parijs te gaan. Van enige opzet bij hem is geen sprake, daar ben ik van overtuigd, maar als filmer behoort het nu eenmaal tot zijn vak, mensen en toestanden te manipuleren, en onbewust ga je je daarnaar gedragen. Dat kan niet anders.
Vandaag werd ik opgebeld door een nicht uit Amerika, die bij een neef in Amsterdam logeert, en mij wil ontmoeten. Maar waar moet ik de tijd vandaan halen? Om 2 uur komt iemand van de ncrv hier, om over Anne Frank te praten, morgen gaan we naar de verjaardag van onze jongste dochter Karen, om die te vieren natuurlijk, maar ook voor de film. Tja, kleine kinderen worden groot. Toen we gearresteerd werden was ze 9 jaar, een vriendinnetje mocht plotseling niet meer met haar spelen. Ze was nog te jong om alles te begrijpen, en de
66