Het mannetje begon te gieren van het huilen, maar zijn tegenpartij liet er zich niet door afschrikken, vormde met zijn handen een toeter om zijn mond en bazuinde: 'Wij zijn pikkeneurs, dat weet ik wel,
Maar jij gebruikt je pik voor een ander spel.'
Het schoolmeestertje zakte van schrik in elkaar. Ruw werd hij weer omhooggetrokken. Met bevende stem zei hij : 'Ik heb geen kind kwaad gedaan. Ik wou alleen maar lief voor ze zijn. Mijn vrouw is een kreng, daar komt het door, nooit mocht ik aan haar komen, als ik een keertje wat bij haar wou, moest ik drie maanden tevoren een verzoekschrift indienen, en dan ging het nog niet door.'
'Zie je wel,' mompelde de man.
'Ze hebben me gemeen te pakken,' vervolgde de onderwijzer. 'Eerst werd ik naar een psychiatrische inrichting gestuurd, waar ze in een rapport voor de rechtbank over mij schreven dat ik overspannen was en niet langer dan drie maanden celstraf kon verdragen, dat ze de rest voorwaardelijk moesten geven mits ik me onder behandeling liet stellen, want daar kwam het door, zeiden ze, omdat ik ziek was. Bij grote mensen kon ik me niet handhaven, en daarom moest ik mijn gevoelens bij kinderen kwijt.'
'Wat moeten die kinderen dan met jouw gevoelens beginnen,' antwoordde de medegevangene hatelijk, 'kunnen die er wat aan doen als jij in de knoei zit?' en ging dreigend voor hem staan, zodat de ander een arm voor zijn ogen legde en angstig riep dat hij hem niet mocht slaan.
'Ik ben toch gestraft, drie maanden cel plus drie
82