Heden kijkdag

DAGJE UIT

In het houten gebouwtje van Ons Huis, vlak bij de speeltuin en het veld van Meteoor, hangt een bord waar met krijt op geschreven staat: Bloembollenwedstrijd Voor kinderen boven de tien Kosten van deelneming: een dubbeltje Bol en pot worden gratis verstrekt De drie winnaars mogen een dag naar de bloembollenvelden Ik denk: je kan nooit weten, ik wil ook wel eens de bloembollenvelden zien.

Zo moeilijk is het niet. Je moet alleen maar elke dag een beetje water in de bloempot gieten. Vader lacht er schamper om: 'Je maakt niet eens je eigen gezicht goed nat 's morgens als je je wast. Dan vergeet je je nek.'

'Plaag hem nou niet', zegt moeder. 'Hij kan het toch allicht proberen?'

Wie denkt er nu steeds aan een bloembol? En toch komt er een groene punt uit de potaarde omhoog. Gauw wil ik water geven als ik het zie, een beetje meer dan anders omdat ik er gisteren niet aan heb gedacht, maar moeder zegt: 'Laat maar. Ik zorg er al voor.'

Er nestelen zich drie knoppen tussen de mesvormige bladeren, drie knoppen op drie stelen. Niemand wil het geloven, wie ik het ook vertel.

Ineens ruikt het zalig zoet in de kamer. Drie paarse hyacinten stralen op de vensterbank. Vaak snuif ik aan de honderden bloemblaadjes die samen drie kleine luchtballonnen vormen. Als je de lucht diep in je neus

83