Een politieagent die ook zit te wachten en zijn jasje al heeft losgeknoopt, vertrekt laatdunkend zijn gezicht. Wat maken die burgers zich toch druk om een kleinigheid. Hij had wel andere akkefietjes beleefd. Een keer tijdens de nachtdienst werden ze op het bureau gewaarschuwd dat er in de Warmoesstraat een moord was gepleegd. Eerst had de man zijn vrouw van kant gemaakt, toen had hij met een scheermes zijn strottehoofd afgesneden en uit het raam gegooid.
Maar de barbier laat zich niet overbluffen. Hij heeft wel eens een dooie moeten scheren. 'Geloof me of niet, als iemand sterft blijft zijn baard de eerste dagen doorgroeien. Daar zijn wij dan voor, om ze gladgeschoren af te leveren. Ik was juist mijn mes aan het scherpen, toen het lijk overeind kwam. Ik schrok me het apenlazarus. Want ik wist niet dat de medicijnen nog op die manier doorwerken.'
Weer gaat een klant voor zijn beurt. Hij heeft niet alleen een scheerabonnement, hij koopt bij de barbier ook altijd schuine blaadjes. Onder de toonbank, want wij mogen het niet zien. De mannen beginnen te fluisteren, lachen stilletjes en schateren het plotseling uit als een klant zegt dat hij er niet genoeg van kan krijgen.
Er komt een stoel vrij voor de spiegel, en nu word ik gewenkt. 'Kaal met een kuifie', zeg ik voor de zekerheid, anders knipt hij mijn hele kop glad. Zo is het al erg genoeg.
En terwijl ik naar huis ga vormen zich jeukbulten in mijn nek.
Ik heb tegenwoordig vaak kiespijn, maar het gaat over als mijn wang dik wordt. We zijn geen lid meer van het ziekenfonds, daar komt het door. Het is vader te duur
69