KOPEREN BRUILOFT
Met zijn drietjes hebben we het geld ervoor gespaard en dat viel niet mee. Saartje heeft er twee kwartjes bij gedaan. Maurits en ik hebben de fooitjes opgespaard van het schoenen wegbrengen, en ik heb er elke week nog vijf cent bij gelegd omdat ik naar het jodenschool-tje ben gaan lopen. En zo bezitten we de somma van één gulden en vier cent, waar niets meer bij komt, want over vijf dagen is de koperen bruiloft van pa en moe. Twaalfeneenhalf jaar zijn ze getrouwd, drie jaar langer dan ik besta.
Saartje heeft het cadeautje gekocht zonder dat het werd opgemerkt, anders was de gein eraf. Zij heeft het trouwens georganiseerd, want zij is de enige van ons drietjes die weet wat je ervoor moet doen, en zij alleen is oud genoeg om een mooi, degelijk geschenk uit te zoeken.
Op de zolder van onze poortwoning pakt ze het voorzichtig even voor ons uit. Het is een platelen vaasje, met rode en paarse bloemen als patroon op een zwarte ondergrond. Het heeft een lange, smalle hals, een ronde buik, en een afgeplatte hals. Saartje vertelt dat plateel heel iets anders is dan het aardewerk van borden, veel duurder, iets bijzonders, en zij zegt dat zo vaak dat het wel mooi moet zijn, al vind ik er niet zoveel aan. Een klein vaasje, wat heb je daar nou aan? Vader en moeder zullen er vast blij mee zijn, houdt zij ons voor, en wij zijn het daarmee eens.
We mogen het vaasje heel even vasthouden, terwijl Saartje haar hand gereed houdt voor als we het laten
56