VIII
KINDEREN ONDER ELKAAR
De buurvrouw hief haar kraaiende kleine meisje omhoog en beet haar in de billetjes. 'Hum,' grapte ze, ze duwde haar neus in het roze vlees, wiegde het zachtjes heen en weer en legde de baby aan haar borst. Zo maar in de tuin. Waar ik bij was. Geboeid zat ik ernaar te kijken. Wat was het kindje lief. Dat zo iets bestond. Ik zou haar ook wel op haar gatje willen zoenen.
De kleine lag nu aan de borst te zuigen alsof het zo nog uren door wou gaan. Het kneep haar oogjes even dicht, keek vervolgens om zich heen, stopte met smakken, hapte weer in de tepel en begon er stevig bijtend aan te rukken.
De buurvrouw gaf een kreet van pijn.
'Duveltje,' knorde ze, 'je mag je mama niet bezeren.'
Straks bijt ze de tepel af, dacht ik, toen het kindje happend een nieuwe aanval deed, zodat het lichtbruine vlees nog verder uitrekte, en ik mijn gezicht afwendde, uit angst dat er iets zou gebeuren.
'Het is wel mooi zo, bliksemse meid,' zei de
52