Jullie is jodenvolk

meiden

Meiden moeten altijd klikken. Nu weer met roken. Saartje heeft het gezien en aan vader verteld. Hij deed net alsof hij het niet wist, maar begon over in je broek poepen en een touwtje dat je bij je moet hebben om je pijpen dicht te binden. Dan weet ik het wel.

Meiden zijn ook geniepig. Saartje heeft me geknepen, in mijn bovenarm, ze draaide mijn vel helemaal om. Het kwam. door een stenen penhouder die ze heeft gekregen. Ze zei tegen mij dat hij onbreekbaar was en toen heb ik het geprobeerd. Knak, in tweeën.

Voorgetrokken worden ze ook. Saartje mag later naar bed. En ze mag altijd bij de familie van moeder logeren, wij niet. Opa uit Arnhem noemde haar Saartje gebakken botje. Ik kan me hem niet herinneren. Hij is marskramer geweest.

Saartje is reuzeknap op school. Soms houdt ze me voor de gek, omdat ik een boek mooi vind dat niet mooi is. Ik moest huilen toen ik las van Lieven Heinrich, een priester die in Luther ging geloven en werd vervolgd. Ze ging het voorlezen, van god-en-zo, heel langzaam, toen vond ik het ook gek.

In de Jordaan ging ik samen met Saartje in bad. Ineens mocht het niet meer en nu mag ik zelfs niet in de keuken als ze in de tobbe gaat.

Ze speelt altijd de baas, soms lijkt het of ik drie ouders heb. Toch is ze kinderachtig. Haar pop is gevallen waar ze nooit meer mee speelt. De kop was gebroken. Moest ze grienen.

Een kattekop is ze, reken maar. Ik weet nooit wat ik terug moet zeggen als ze zo doet. Zou ze ook besneden zijn? Hoe zouden ze dat dan doen, bij meisjes? Ik heb er nooit van gehoord en ik durf het niet te vragen. Maar hoe kunnen ze anders zien dat vrouwen joods zijn?

Wij hebben nog een boek liggen, uit de Jordaan. Er zitten alleen lege blaadjes in, met een nummer erboven. Vader en

58