Kinderdief

'Waarom doe je 't dan niet als ik het je zeg?'

'Het hoort niet bij mijn werk', antwoord ik aarzelend.

'Daar beslis ik over, begrijp je ?'

Wat moet ik antwoorden? Met een half miljoen werklozen in Nederland sta je zo op straat. Kijk uit, denk ik, maar ik verricht mijn werk toch zeker goed. Wat verlangt hij dan nog meer van me?

'Heb je geen mond?' vraagt de baas sarcastisch.

'U weet toch dat ik er anders over denk?' zeg ik schuchter. Ik wil hem niet beledigen maar waarom laat hij me niet met rust?

'Vind jij het dein niet erg dat koning Albert is doodgevallen?' bijt hij mij toe.

Ik haal mijn schouders op.

'Snotneus, heb je geen manieren?' snauwt hij nu.

'Nou, ik ben voor de republiek', zeg ik plotseling koppig.

'Meneer is voor de republiek. Kijk dan eens naar de s d a p, daar zijn ze tegenwoordig ook voor het koningshuis.'

'Niet allemaal, mijn grootvader niet.'

Mijn baas begint hardop te lachen: 'Zo, je grootvader niet. En u, meneer de deurwaardersklerk, mag ik soms vernemen wat uw eigen mening is?'

Hij wil mijn mening weten. Of hij die niet kent.

'Kort geleden zijn in Wenen socialisten door DolfuB doodgeschoten. Die zijn ook niet voor de radio herdacht', antwoord ik bitter.

'Dat is maar goed ook!' schreeuwt hij nu plotseling, rent de kamer uit en smakt de deur achter zich dicht.

Ik heb hem helemaal niet kwaad willen maken. Misschien was het onhandig wat ik heb geantwoord, dat verwijten ze me thuis ook altijd, dat ik zo onhandig

93