Kinderdief

vlakten gaan vullen. Met oergeweld, niet meer te stuiten. Dat ziet hij voortdurend voor zich, dat heeft zijn persoonlijkheid gevormd. Bij hem hoefje niet bang te zijn dat hij de revolutie in de steek laat omdat iedereen vindt dat we het in Nederland zo goed hebben, en je als een fantast beschouwt omdat je revolutionair bent. Oom Henk lacht om de kleinheid van de verhoudingen in dit landje, om de kleinheid van de opvattingen van de officiële arbeidersleiders hier. Hij voelt zich gedreven door de kracht van de geschiedenis.'

'Grote woorden', onderbreek ik Willy, want ik laat mij toch niet overtuigen.

'Hoor nu eens', zegt Willy driftig, 'ik ken je langer dan vandaag, anders zou ik zeggen dat je de eerste de beste klootzak bent. Om zich hier te kunnen handhaven heeft oom Henk zich wel moeten opsluiten in een kleine vakbond als het nas, waar anders kon hij terecht? Als journalist bij een krant? Welke krant? Waar moet hij van leven? Een burgerlijk bestaantje opbouwen, hij die als revolutionair over de hele wereld heeft gedwaald ?'

Toch kan Willy me niet helemaal ongelijk geven. In sommige opzichten is oom Henk een opportunist, erkent hij. Maar wat voor capriolen hij ook mag maken, als revolutionair komt hij altijd op zijn pootjes terecht. Eenvoudig omdat niemand hem zijn bezieling kan afnemen. Hij weet hoe de maatschappij in elkaar zit. Hij weet dat een bezittende minderheid de grote meerderheid van niet-bezitters uitbuit, in welke vorm dat ook gebeurt: onder democratische verhoudingen of onder het fascisme. Daar zal hij zich nooit bij neerleggen. Weet je wat er gebeurde toen hij in Indië aankwam? Een koetsier wilde een Javaan slaan met een zweep. Oom Henk heeft die blanke de zweep uit de handen

121