Kinderdief

het bedrag dat ze krijgen: iets meer dan tien gulden per week. Alsof een gezin daarvan kan leven. Maar hij heeft een slecht geweten als ik erover praat. Want de ouwe Van Gasselt verdient niet meer. En Lodewijk is er ook niet beter aan toe.

Het is een rotzooitje in de osp geworden, juist door de Jordaanopstand, en dat weet mijn baas want de pers staat er vol van. Ze hebben er lol in dat Jacques de Kadt en Sal Tas, twee van de voornaamste partijleiders, hem zijn gesmeerd en met de partij hebben gebroken. En Piet Schmidt, de voorzitter, zit in de gevangenis. Wegens opruiing.

De splitsing heeft ook haar goede kanten. Want ineens is er toenadering gekomen tot de Revolutionair Socialistische Partij (rsp), de partij van Henk Sneevliet. Eerst waren we concurrenten. Tijdens de muiterij op de Zeven Provinciën heeft Sneevliet opgeroepen tot solidariteit, en is tot vijf maanden gevangenisstraf veroordeeld, wegens opruiing.

Juist daardoor is hij in de Tweede Kamer gekozen en de osp niet.

Nu zoeken we toenadering tot elkaar.

Het is de nacht van 2 op 3 maart 1935. Morgen vindt in de Rotterdamse Diergaarde het fusiecongres plaats tussen de osp en rsp. Wij, van de jeugd, zijn er op de fiets heen gegaan, en zouden in Rotterdam worden ingekwartierd, net als alle congresgangers. Maar er was zoveel belangstelling dat ze ons niet meer konden onderbrengen bij partijgenoten en nu hangen we op straat rond totdat het ochtend is.

Koud is het. Je hoeft niet te proberen op een stoep in slaap te vallen wantje rilt er wel van af. En zo lopen we

102