Dapper zijn omdat het goed is

Amsterdam, 6 november 1960 Liefste Bep, Bart en Karin,

Zondagochtend. Jullie zullen wel gezellig thuis zijn met dit slechte weer. Het regent maar, zonder eind. Goed weer om een boek te nemen en om plaatjes te draaien. Deze week royaal voorzien van post. Een brief van thuis en een uit Montevideo. Bovendien een aantal New York Times, die — bij wijze van reclame — een maand lang dagelijks aan abonnees op het weekblad wordt gezonden. Aan lectuur ontbreekt het me dus niet. Nu zijn jullie aan de beurt. Dat is altijd mijn liefste 'taak' van de week, die voor de zondagochtend wordt bewaard. Dan is het rustig, de radio speelt niet, het is dan net of ik werkelijk met jullie zit te babbelen. Het was een fijn bezoek, deze week. Jij zag er opgewekt en ontspannen uit, Bep. Bart maakte een wat vermoeide indruk, maar daar zal de verjaardag (laat naar bed!) wel de oorzaak van zijn geweest. Ook Kaatje was (in tegenstelling met de week daarvoor) rustig en vrolijk, wat ziet ze er lief uit in het nieuwe manteltje. Dat heb je knap gedaan, hoor Bep. Ik voel me trouwens ook wat meer ontspannen op het ogenblik, kan weer rustig zitten lezen en met een zekere gelatenheid afwachten wat er verder komt. Hoe doet het horloge het, Bart? Geen gek cadeautje, hè? Jij bent verwend met je verjaardag, hoor. Ook nog de plaat van Porgy en Bess, nou nou! Wanneer ik weer thuis ben moetje die maar gauw voor me draaien. Over twee weken ben jij jarig, Bep. Op een zondag nog wel. Ik durf er wat onder te verwedden dat de kinderen je zullen verwennen. Die gele trui van mij doet goed dienst, hè Bep? Hebben jullie de vara gisterenavond gehoord? Lies-beth Sanders declameerde aan het slot een gedicht van Henriëtte Roland Holst, 'Aan de vrouwen'. Het was

83