Dapper zijn omdat het goed is

Amsterdam, 3 september 1960

Liefste Bep en kinders,

Hoera, Karin mag nu toch op bezoek komen! Een verzoek van mij daartoe is toegestaan, donderdag kan ze dus meekomen. Dat wordt een heel weerzien. Het is veel beter zo. Dat ze heeft gezegd 'ik weet niet eens meer hoe hij eruit ziet' bewijst wel hoe groot het gevaar van vervreemding is. Nu ze me voortaan eens per week zal zien, verdwijnt ongetwijfeld het gevoel bij haar dat ik 'weg' ben. Het zal een hele vreugde zijn, onze grote kleine meid te horen babbelen. Wat leuk Bep, dat jullie met z'n drietjes naar Dorus zijn geweest. Dat was vast een heel feest. Je zal er wel over hebben geschreven, maar die brief heb ik nog niet. Beppeke, uitje brief begrijp ik hoe moeilijk het allemaal voor je is, hoe flink je ook bent. Konden we maar eens rustig een uurtje samen praten, maar dat gaat nu eenmaal niet op het ogenblik. Ik weet dat je, uitgaande van de belangen van het gezin, in vele opzichten gelijk hebt. Je moet wel eens het gevoel hebben gehad en misschien nog hebben, dat ik jullie ter wille van mijn idealen heb verwaarloosd. Als dat waar is, dan toch, ik zou haast zeggen ondanks mijzelf. Maar van de een wordt nu eenmaal meer gevraagd dan van de ander, en ik kan de dingen niet half doen. Maar toch, en dat weet je, hoe druk ik het ook had, mijn gedachten waren altijd bij jullie, en zo is dat ook nu. Kon ik me een uurtje vrijmaken, dan deed ik dat niet om een boek te lezen, hoezeer ik ook achter was geraakt met lezen, maar om bij jou en de kinderen te zijn. Dat weet je. Toch kan ik je gevoelens maar al te goed begrijpen, en ik weet hoe je geleden hebt en lijdt onder een zo zware taak. En voor de kinderen is het ook heel moeilijk. In normale tijden was ik waarschijnlijk een rustige, brave

61