Dapper zijn omdat het goed is

Even mijn tafeltje verplaatsen. De zon schijnt nu in de cel, en daar willen we van profiteren! Bep, ik heb van Bram en Miep ƒ 5,— op mijn kantinerekening gekregen. Wil je ze hartelijk bedanken? Het is toch wel heel aardig. Ze schreven me, dat de adjunct-directrice weggaat. Dat is dus feest voor ze. Het bestuur zal nu wel geen adjunct-directrice meer aanstellen zonder Bram er in te kennen. Dat komt dus wel in orde. Moeder zal het ook wel fijn vinden. Hoe ze het ook in het Gerhardhuis naar haar zin heeft, de adjunct-directrice was toch wel een probleem. Wat het weekblad van de New York Times betreft heb ik pech: dat wordt eind september opgeheven. Ben je nog bij Jo geweest, Bep? Zij zou uitstekend zijn voor adjunct-directrice, maar ze zal daar wel speciale diploma's voor moeten hebben. Hoe is het met haar en met de andere collega's? De kaart van de steenuil hangt op het bord met foto's. Ik krijg al een hele verzameling. Van de gedroogde bloemen hangt er één enigszins voorover en is open gaan staan. Dat is wat een leuk gezicht. Ach, we maken er maar het beste van. Als jullie dat ook maar doen, hoor!

Daar wordt een vork gebracht, dan is het bij twaalven en komt zo het middageten. Daarna de brief afgeven. De rest van de dag: wat lezen en naar de radio luisteren. Boeken heb ik nog genoeg. Om half 3 is er op de radio: tussen 10+ en 20-. Dat is dus voor teenagers. En ofschoon ik die tijd achter de rug heb en eerstdaags grootvader word, luister ik er speciaal naar, want dan hoor ik plaatjes die thuis altijd strijd uitlokken over het geluidsvolume van onze radio. Nu kan dat niet, in de cel kan je de sterkte van het geluid niet veranderen. Nu, Beppeke en apen van kinderen, dat is het dan weer. We geven de moed niet op, hoor!

Heel veel liefs en tot donderdag maar weer. Daag!!! Papa.

60