had er toch niets aan kunnen doen, en het was voor haar toch ook niet prettig geweest, weer zo helemaal in die familie te moeten opgaan, met de begrafenis e.d. Ik zal de Van Buurens schrijven. Evengoed, wat een geluk dat moeder in het Gerhardhuis is, anders was nu de narigheid voor haar begonnen. Enfin, dat was allang duidelijk.
Weet jij het adres van Janny, Bep? Ik wou haar een ansichtkaart sturen. Ik heb nog wat mensen in gedachten die ik een kaart wil sturen. Vinden jullie niet erg hè, als ik een keertje naar huis oversla. Ik kom nu toch gauw thuis, nog 23 dagen! Wat een mooie trui heb je voor Bart gemaakt, Bep. Hij staat hem geweldig goed. Ja, je bent trots op die jongen van ons, dat zie ik wel. Nou, ik ben dat ook, hoor! De mouw van mijn jasje is door, Bep. Wel, over 3 weken kom ik naar huis, daar hangt nog wel een ander. Ik ben benieuwd hoe het er nu bij ons in de buurt uitziet. Er zal wel weer het een en ander bij gebouwd zijn, bomen zijn gerooid, enz. Hoe is het na zo'n lange vakantie, thuis? Eerst weer wennen? En allerlei dingetjes doen natuurlijk. Van Nel en Wil ontving ik weer een kaart. Ik weet niet of ik het al verteld heb, maar ik ontving van Miep een brief voor mijn verjaardag. Ze schreef erin waar we die twee weken naar toe moeten gaan, in gedachten had ze alles al bedisseld, geloof ik. Ik moest erom lachen. Wel, het is goed bedoeld.
Ik ben op het ogenblik in een opgewekte stemming, hoe kan het ook anders... Iedereen zegt, je moet niet van dag tot dag aftellen, dan duurt het veel langer, maar je ontkomt er niet aan. 's Morgens, bij het wakker worden, is mijn eerste gedachte: vandaag nog zoveel dagen... Uit het ziekenhuis kwam ik destijds op 13 september thuis. Toen werd het ook nog mooi weer,
198