Dapper zijn omdat het goed is

eens gemeld? Eén ding heb ik, naar ik met mijn hele wezen hoop, in dit afgelopen jaar wel geleerd: meer afstand te nemen van de mensen, en de dingen. Als dat de winst mocht zijn van deze tijd, dan is die zeer positief. Ja, het leven is een harde leerschool, soms heb ik het gevoel alsof ik honderd jaar ouder ben geworden. Wel, jongens, deze brief is bijna vol, na deze nog vijf! Tot donderdag, heel veel liefs, Sal, Papa.

Janny: Janny Schriefer, weduwe van Jan Schriefer. Deze werd samen met Henk Sneevliet e.a. gefusilleerd. Janny Schriefer zat in Ravensbrück.

Zondag, 6 augustus 1961

Mijn liefste Beppeke,

Nog 37 dagen, dan kom ik naar huis. Gisteren, 5 augustus, de dag van moeders verjaardag, was de laatste veijaardag die ik in de gevangenis moest doorbrengen, daaraan merk je dat de laatste etappe is aangebroken. Hetzelfde gevoel had ik donderdag. Toen was er 's avonds een amusementsgroepje, dat aankondigde pas laat in september terug te komen. Ha, dacht ik, die hoor ik gelukkig niet meer, niet vanwege het groepje maar omdat daarmee weer een stukje gevangenis voor me is geliquideerd. Zo komt er toch schot in. Deze week ontving ik een heleboel verjaarspost. Heb nog even alle brieven doorgelezen, om niets te vergeten. Maar alles is ingesteld op m'n spoedige invrijheidstelling, jullie schrijven daar allemaal over. En ik ben er ook helemaal op ingesteld, hoe kan het anders. Je gedachten draaien daar steeds omheen, bij alles wat je doet. Eerst denk je: 37 dagen, wat lang nog; dan ga je zitten rekenen dat 37 dagen geleden het proces al ach

193