ONBETROUWBAAR
De radio heeft het vanmorgen van de daken geschreeuwd: Hitier is met zijn troepen de Sovjet-Unie binnengevallen. Het tegennatuurlijke bondgenootschap tussen Hitier en Stalin heeft zijn logisch einde gevonden. Hoe verschrikkelijk de oorlog ook is, en welke de gevolgen van deze nieuwe fase ook zijn, ik voel mij opgelucht. Het is nu zeker dat Hitier de oorlog gaat verliezen, iets waarvan ik altijd overtuigd ben geweest, zij het zonder voldoende motivering.
In spanning wacht ik op Wil, die met mij naar de Pastelstraat zal gaan om daar met Sneevliet te spreken. Wil moet volgende week naar Frankrijk, waar hij als elektricien zal werken. Oom Henk weet ervan, en wil hem een brief meegeven voor Solano in Parijs, een revolutionaire Spanjaard die na de overwinning van Franco zijn land heeft moeten verlaten. En ik maak van de gelegenheid gebruik om nog eens met oom Henk te praten over onze aansluiting bij het Derde Front, want nog steeds hebben ze geen beslissing genomen.
Oom Henk heeft ongelijk gekregen met zijn opvatting, als zou het bondgenootschap tussen Hitier en Stalin een blijvend karakter hebben gehad. En ik zal hem dat zeggen. Bang ben ik niet meer voor hem, en ik begrijp zelfs niet dat ik vroeger voor hem heb lopen beven. Misschien heb ik mij, sinds ik niet meer aan de straffe discipline van zijn partij onderworpen ben, meer zelfstandig ontwikkeld. Het was ook waanzin, de discipline in de rsap . 'Wij, de stalen voorhoede van de
25