Poste-restante Rood

weet het. Ik sta trouwens niet alleen. Desnoods een scheuring. Daarom ben ik bij je gekomen. Ik zal je op de hoogte houden. Je hoort nog van me.'

Weer verscheen er een manifest van het MLL-front.

De Russische massa's zullen de fascistische horden terugslaan, stond erin. De sansculotten van de Sovjet-Unie zullen uit hun overwinning op Hitier nieuwe moed putten en de weg-terug vinden naar de democratische beginselen van de Oktoberrevolutie. De nederlaag van Hitier zal tevens het einde van het stalinisme inluiden.

Dolleman had het gewonnen.

Ik hoorde niets meer.

De leiding van ons groepje in Rotterdam was gearresteerd.

Willy was weg. Naar Duitsland.

Wat moest ik alleen beginnen?

In de klem

Er was geen bonter gezelschap denkbaar in het werkkamp dat in Drente voor joden was ingericht. Als uitersten liep een enkeling met een keppeltje op permanent te getuigen van zijn geloof in een joods opperwezen, terwijl een ander schold alsof hij onder zijn grootste vijanden was. Daartussenin een grote meerderheid van mensen zoals je ze overal ontmoet: de een te sloom, de ander te driftig, of te egoïstisch, of te goedig. Allen gebukt onder het noodlot van het jood-zijn, waarvan niemand de zin begreep en ooit zal begrijpen.

Het vroor zesentwintig graden in Diever. Ijs stond op

96