Een slecht geweten

En hij voegt eraan toe: 'Het is belangrijk om de aard van deze pijn te begrijpen.'

In het licht hiervan is William Styron van mening dat 'psychotherapie van weinig nut is voor degeen die in een diepe depressie verkeert' en dat 'de oorsprong van depressie een puzzle blijft.'

Dit is in strijd met mijn persoonlijke ervaring.

Net als eens William Styron was ik plotseling in de greep van zo'n verschrikking, dat ik de pijn niet meer kon verdragen. En hoewel ik geenszins van plan was zelfmoord te plegen, leek het alsof geen andere keus overbleef. Mijn hart werd met een zo groot geweld in stukken gescheurd, dat niets in mijn leven daarmee te vergelijken was. Wij woonden tegenover een smalle vaart, en mezelf daarin verdrinken leek mij het enige alternatief. Tegelijkertijd verzette mijn verstand zich tegen deze oplossing, en ik smeekte mijn vrouw, me naar een zenuwinrichting te brengen.

Mijn vrouw bracht me echter naar onze huisarts, die mij die avond nog doorverwees naar prof. dr. Coen van Emde Boas, een psychiater door wie ik eens geanalyseerd was. Hem vertelde ik het volgende:

Ik had juist een verhaal voltooid, en op het moment dat ik het aan de uitgever zond, begon de pijn en werd onverdraaglijk. Het verhaal beschrijft een arbeidsconflict waar ik enkelejaren tevoren bij betrokken was. Op de afdeling van een dagblad waar ik werkte, werd ik en de meerderheid van mijn collega's vanwege een reorganisatie geconfronteerd met ontslag. Enige collega's werden uitgekozen om aan de manoeuvre deel te nemen, waarvoor zij per maand vijfentwintig gulden meer salaris zouden krijgen. Dit werd hun een maand tevoren meegedeeld, en zij wer

105