8. De verkoop van het archief
Ondertussen waren er twee jaren verstreken, en het werd tijd om de verkoop van het archief te bekrach tigen. Mijn schoonmoeder was de enige die daartoe bevoegd was. Mocht zij komen te overlijden, dan deed zich de vraag voor wie er dan als rechtsgeldi ge verkoper kon optreden. Bep was de enige erfge name van Mien Sneevliet, die op haar beurt de enige erfgename van Henk Sneevliet was. Maar in welke relatie stond Bep tot Oom Henk? Maakte het dochterschap van Mien haar tot rechtsgeldig erfge naam van Oom Henk na de dood van haar moeder? Zonder definitieve regeling zweefde het archief in het luchtledige, en het was zaak tot handelen over te gaan.
Het waren allemaal nare problemen, en ik durfde er niet goed met Mien over te spreken. Maar gelukkig drong zij er zelf op aan, na ziek te zijn geweest, het archief nu te verkopen. Slechts in één opzicht aarzelde zij: zou men het haar niet kwalijk nemen dat zij er afstand van had gedaan? Maar wie was 'men'? Een partij die er op politieke gronden aanspraak op had kunnen maken, was er niet meer, nog afgezien van het feit dat het meest waardevolle materiaal op Indonesië en China betrekking had, en
46